Terug naar zoekresultaten

2.19.231 Inventaris van het archief van De Bond van Nederlandse Militaire Oorlogs- en dienstslachtoffers (BNMO) en daarbij gedeponeerde archieven, (1933) 1945-2008 (2011)

Voer een zoekterm in
VorigeVolgende

Archief

Titel

2.19.231
Inventaris van het archief van De Bond van Nederlandse Militaire Oorlogs- en dienstslachtoffers (BNMO) en daarbij gedeponeerde archieven, (1933) 1945-2008 (2011)

Auteur

AllBidigit Group

Versie

19-11-2020

Copyright

Nationaal Archief, Den Haag
2013 cc0

Beschrijving van het archief

Naam archiefblok

Bond van Nederlandse Militaire Oorlogs- en Dienstslachtoffers (BNMO)
BNMO

Periodisering

oudste stuk - jongste stuk: 1940-2007

Archiefbloknummer

I113

Omvang

; 2782 inventarisnummer(s) 48,50 meter

Taal van het archiefmateriaal

Het merendeel van de stukken is in het, daarnaast zijn er stukken in het,en enkele brieven in het.
Nederlands
Engels
Frans
Indonesisch

Soort archiefmateriaal

Normale geschreven, getypte en gedrukte documenten, geen bijzondere handschriften.

Archiefdienst

Nationaal Archief

Locatie

Den Haag

Archiefvormers

Vereniging Bond van Nederlandse Militaire Oorlogs- en dienstslachtoffers (BNMO) BNMO-Stichting BNMO-Fonds Stichting Eigenaar Stichting BNMO-Oord Stichting BNMO-Woonoord (SBW) Stichting bevordering woongelegenheid militair gehandicapten Stichting BNMO-Centrum (SBC) Meer Ontspanning voor Ernstige Oorlogsgewonden (MOVEO) World Veterans Federation (WVF) Stichting Nederland World Veterans Foundation Stichting WVF-Commissie Nederland, , 1945-2008, , 1954-1973, , 1955-1982, , 1954-2005, , 1957-1988, , 1988-2005, , 1975-1984, , 1982-2005, , 1950-2010, , 1959-1980, , 1980-2007

Samenvatting van de inhoud van het archief

De BNMO is in 1945 opgericht voor de behartiging van de collectieve en individuele belangen van Nederlandse militaire oorlogsslachters (sinds 1977 ook dienstslachtoffers), hun partners en gezinsleden. Het archief bevat de neerslag van de volgende taken:
- overleg met overheidsorganen
- verlening van nazorg, bijstand, aangepaste huisvesting aan de leden
- verschaffen van ontspanning door sportbeoefening en andere vrijetijdsbesteding
- voorlichting aan leden, onder andere door uitgave van het tijdschrift ‘De Kareoler’
In het archief zijn gegevens te vinden over samenwerking met verwante organisaties, die vaak (mede) door BNMO zijn opgericht. Van een aantal organisaties is het gedeponeerde archief opgenomen. Daarnaast bevat het archief stukken over fondsenwerving, vooral door loterijen, om alle werkzaamheden te kunnen financieren, alsmede een grote verzameling foto’s van diverse gebeurtenissen en personen.

Archiefvorming

Geschiedenis van de archiefvormer
De BNMO is gestart in 1945 als vereniging voor onderlinge steun en gezamenlijke belangenbehartiging van de gewonde oud-militairen en hun partners. In de loop der jaren slaagde de BNMO er in, onder leiding van met name Willem van Lanschot, de hulpverlening steeds professioneler te maken dankzij een gezonde financiële basis verkregen door or het organiseren van goede doelenacties en loterijen. In dat kader richtte de BNMO in 1970 de Stichting Fondsenwerving Militaire Organisaties (SFMO) op, een van de kernpartners van de ‘goede doelen loterijen’. De SFMO heet sinds 2008 het V-fonds.
Met het BNMO-Woonoord (1957), het BNMO-Centrum (1983) en een Bondsbureau dat velerlei professionele dienstverleners en belangenbehartigers omvatte, realiseerde de BNMO een landelijk dekkend netwerk van zorg voor de oorlogsslachtoffers en hun gezinnen. Vanaf 1977 worden formeel ook dienstslachtoffers tot de doelgroep gerekend, maar in feite was dit al vele jaren het geval. De BNMO was samen met het Militair Revalidatie Centrum – betrokken bij de oprichting van de Nederlandse Invaliden Sportbond, nu Gehandicaptensport Nederland (1960).
Ook stond de BNMO aan de basis van de World Veterans Federation (1950), waarin Willem van Lanschot van 1951 tot 1994 bestuursfuncties vervulde, waarna hij tot erevoorzitter werd benoemd. Het appel op de overheid om naast dit particuliere initiatief ook haar bijdrage te leveren aan de nazorg voor veteranen en dienstslachtoffers resulteerde in het jaar 2000 in de oprichting van het Veteraneninstituut (Vi), waarin de BNMO, het Veteranen Platform en het ministerie van Defensie gezamenlijk optrokken. Het instituut werd logischerwijs gehuisvest op het BNMO-terrein in Doorn. Inmiddels is er sprake van de Stichting het Veteraneninstituut, die geheel door Defensie wordt gefinancierd en die samenwerkt met de in 2005 opgerichte serviceorganisatie De Basis op het gebied van zorg voor veteranen.
Om een beeld te schetsen van de geschiedenis van het archief en de samenhang van de diverse onderdelen wordt hieronder een opsomming van belangrijke gebeurtenissen en instelling van stichtingen gegeven:.
.
Datum Gebeurtenis
1940 Mej. M.I.H. Bunge stelde per 1 juli 1940 haar villa “Kareol” ter beschikking van het Nederlandse Rode Kruis voor de verpleging van Nederlandse militaire oorlogsgewonden uit de oorlogsdagen 9 mei-15 juli 1940. Er ontstonden plannen voor de oprichting van een Commissie voor de behartiging van de belangen van Nederlandse militaire oorlogsslachtoffers (en hun weduwen), maar tijdens de Duitse bezetting was een dergelijke (semi-)militaire organisatie niet toegestaan.
De eerste ‘Kareoler’, tot heden de naam van het periodiek van de BNMO, werd op 15 oktober 1940 op stencil uitgegeven door enkele van de verpleegden.
1945 Op 26 augustus 1945 werd in Den Haag de Vereniging BNMO opgericht. Een vereniging voor onderlinge steun en belangenbehartiging van gewonde oud-militairen en hun partners. De vereniging, op dat moment gevestigd te Amsterdam, verkreeg goedkeuring van de statuten bij Koninklijk Besluit van 20 oktober 1947 nr. 12. In 1958 is Den Haag de vestigingsplaats (zie Nationaal Archief, Verenigingenregister van het ministerie van Justitie 1820-1976, dossier 49.410).
1946 De eerste algemene vergadering vindt plaats en het eerste contact met de N.V.I., de Belgische zusterorganisatie, komt tot stand. De eerste Kareoler van na de oorlog werd op 30 juni uitgegeven.
1947 Onder invloed van de BNMO wordt de eerste nieuwe Pensioenwet aangenomen. BNMO gaat verder met de werkzaamheden gesteund door een aantal specialisten-commissies, te weten: Pensioencommissie, Studiecommissie-wezen, Medische commissie, Werkcomité Automobielclub, Juridische Commissie, Commissie voor Bijstand, Contactcommissie, Contact- en Coördinatiecommissie van het Ministerie van Oorlog en Marine.
1949 In 1949 houdt de BNMO de eerste loterij.
1950 Op 14 juli 1950 wordt MOVEO (Meer Ontspanning voor Ernstige Oorlogsgewonden) opgericht. Het doel van de stichting is het organiseren van autotochten en van andere ontspanning voor andere militaire oorlogsgewonden en militaire invaliden.
Op 27 november 1950 wordt de World Veterans Federation te Parijs opgericht, de BNMO is een van de oprichters.
1951 De commissie Kupers wordt ingesteld door de BNMO met als taak de bestaande pensioenregelingen voor militaire oorlogsslachtoffers te bestuderen en na te gaan of de door de Bond voorgestelde wijzigingen van en aanvullingen op de bestaande regelingen rechtvaardig en billijk geacht moeten worden.
1953 Op 24 maart 1953 werd de Stichting BNMO-woonoord opgericht met als doel de instandhouding van een woon- en werkcentrum te Doorn ten behoeve van militaire oorlogsgewonden. Een grootschalige fondsenwerving met behulp van filmster Audrey Hepburn als ambassadrice zorgt voor de nodig middelen.
1956 De bondssportcommissie wordt ingesteld. Deze heeft geleid tot de latere Nederlandse Invaliden Sportbond.
1957 De pensioenen worden verhoogd naar aanleiding van het werk van de commissie Kupers. In november betrekken de eerste bewoners de bungalows van het woonoord in Doorn.
1958 Onder aanvoering van Willem van Lanschot slaagt de BNMO erin om de hulpverlening te professionaliseren.
1959 In 1959 werd de vakantiecommissie opgericht. Op 31 december 1959 wordt de W.V.F.-Stichting Nederland opgericht om met raad en daad de activiteiten van de W.V.F. te ondersteunen.
1960 De weduwencommissie wordt in het leven geroepen.
1961 De BNMO richt samen met onder meer het Militair Revalidatie Centrum de Stichting Nederlandse Invaliden Sportbond op, nu Gehandicaptensport Nederland.
1970 De BNMO richt de SFMO (Stichting Fondsenwerving Militaire Organisaties) op en start in 1970 met een aantal anderen de Giroloterij. Volgens een vaste verdeelsleutel komen daarmee gelden vrij voor o.a. deze SFMO. Inmiddels is dit fonds bekend als Nationaal Fonds voor Vrijheid en Veteranenzorg, kortweg Vfonds.
1973 Op 24 september 1973 ging de Nationale Federatie van Organisaties van Gehandicapten (NFOG) van start (medeoprichter BNMO), nu Gehandicaptenraad geheten.
1974 In augustus 1974 vestigt het bondsbureau zich vanuit Den Haag in Doorn.
De Commissie de Toom wordt geïnstalleerd om onderzoek te doen naar nazorgbeleid voor gewonde militairen.
1975 Op 5 april 1975 werd het BNMO-Van Lanschot Fonds opgericht met als doel het beschikbaar stellen van gelden aan leden van de BNMO.
Een werkbezoek aan Finland brengt het idee in beeld van een centrum voor nazorgprogramma’s.
1976 Met ingang van 23 april 1976 wijzigt de naam van de BNMO in Bond voor Nederlandse Militaire Oorlogs- en Dienstslachtoffers. Hoewel al jaren de praktijk rekent de BNMO vanaf nu officieel ook militaire dienstslachtoffers tot haar doelgroep om belangen voor te behartigen en diensten aan te bieden.
Vanaf 1976 is de weduwecommissie nieuw leven ingeblazen. Zij organiseert vanaf dan weduwen-contactdagen. De werkgroep weduwenbegeleiding zorgde voor een impuls die resulteerde in weduwen-nazorgweken, zomerweken en anti-eenzaamheidsweken.
1979 BNMO en het Ministerie van Defensie tekenen een convenant voor de oprichting van een nazorgcentrum in Doorn voor gewonde militairen.
1981 Op 17 december 1981 wordt het stichtingsbestuur voor het BNMO-Centrum geïnstalleerd. In het centrum worden 26 appartementen voor permanente bewoning gerealiseerd, alsmede faciliteiten voor een- en meerdaagse nazorgprogramma’s voor de leden van de BNMO.
1983 Op 17 oktober 1983 wordt een memorandum van wederzijds begrip en samenwerking gesloten met het Legiun Veteran Republic Indonsia (LVRI).
1984 Naar Fins voorbeeld wordt op 15 mei 1984 in Doorn het BNMO-Centrum voor nazorg in gebruik genomen. De naam BNMO-oord blijft, maar nu als huisvesting voor het bondsbureau.
1986 In 1986 wordt het Kingma Studenten Fonds opgericht om studies te financieren van leden van de Legiun Veteran Republik Indonesia (LVRI).
1989 Verschillende verenigingen voor veteranen en de BNMO richten het Veteranen Platform op als koepelorganisatie voor de organisaties van ex-militairen met als doel bevorderen van maatschappelijke waardering voor de veteranen.
1990 De inzet van de BNMO werpt zijn vruchten af. In 1990 krijgt de overheid meer oog voor de zorg aan militaire oorlog- en dienstslachtoffers, wat onder meer tot uiting komt in het Veteranenbeleid van het ministerie van Defensie.
1992 De door de BNMO opgerichte Nederlandse Invaliden Sportbond gaat samen met 3 andere organisaties op in de Nederlandse Bond voor Aangepaste Sporten (NEBAS).
2000 In 2000 wordt in samenwerking met het Ministerie van Defensie en het Veteranen Platform het Veteraneninstituut opgericht met als doel een aanspreekpunt voor de Nederlandse veteraan te creëren voor zorg en daarnaast de erkenning en waardering voor de veteraan te bevorderen en een kennis- en onderzoekscentrum in stand te houden. De onafhankelijke positie van de BNMO blijft gewaarborgd. BNMO is portefeuillehouder zorg, de maatschappelijk werkers van de BNMO zijn nu beschikbaar voor alle Nederlandse veteranen.
2006 Door samenvoeging van BNMO-Centrum en Woonoord met toevoeging van personeel en zaken van het BNMO-bondsbureau ontstaat per 1-1-2006 de stichting BNMO-serviceorganisatie, thans bekend als ‘de Basis’. De stichting heeft tot taak psychosociale (na)zorg te verlenen voor de BNMO-leden en voor de leden van de met de BNMO verwante organisaties, in de praktijk voor alle veteranen.
Op deze wijze kunnen zorgtaken (bij de Basis) en belangenbehartiging (bij de BNMO) apart belegd worden. Bovendien is voorzien dat de Basis zo de dienstverlening kan verbreden. De BNMO blijft bestaan als vereniging en belangenbehartiger en sluit jaarlijks een samenwerkingsovereenkomst met de Basis t.b.v. de diensten voor haar leden (nazorgprogramma’s) en voor de verenigingsorganisatie (faciliteiten, administratie).
Organisatie BNMO
Het hoofdbestuur (HB), gekozen door de Algemene Ledenvergadering (ALV), is de wettelijke vertegenwoordiger van de vereniging en zetelt in Doorn, waar ook het algemene secretariaat van de vereniging is gevestigd. .
Eens per jaar vindt er een Algemene Ledenvergadering (ALV) plaats waarin op voorstel van het HB begroting, jaarrekening en besluiten m.b.t. het beleid en/of de statuten en/of het huishoudelijk reglement geagendeerd zijn. Deelnemers aan de ALV zijn de stemgerechtigden van de afdelingsbesturen. Ook is jaarlijks een agendapunt de verkiezing van de algemeen voorzitter.
Het HB werd bijgestaan door een aantal commissies, o.a. de bemiddelingscommissie, de commissie internationaal contact en de pensioen- en sociale commissie (PSC) en de redactie van het bondsblad. .
De BNMO had in de periode 1945-2008 15 afdelingen, verspreid over het land.
De leden kiezen in de afdelingen uit hun midden een afdelingsbestuur. Dit bestuur heeft tot taak bijeenkomsten te organiseren t.b.v. lotgenotencontact, alsmede de kameraadschappelijke zorg voor de leden gestalte te geven middels contactpersonen. .
De afdelingen kennen eveneens een jaarlijkse vergadering, waarin naast de (her)keuze van de voorzitter het afdelingsbeleid, de begroting en verantwoording aan de orde is alsmede het afdelingsbestuur verantwoording aflegt over het gevoerde beleid. Tevens bespreekt de afdelingsvergadering de agenda van de ALV. De bondsraad heeft tot taak de band tussen hoofdbestuur en afdelingen en de afdelingen te onderhouden. De raad bestaat uit de leden van het HB en de voorzitters van de afdelingsbesturen. .
Sinds 2010 is de structuur formeel gewijzigd ter bevordering van een slagvaardiger handelen van de BNMO. De Bondsraad is nu het hoogste orgaan van de bond die vier maal per jaar bijeen komt ter vaststelling van begroting, jaarrekening en strategisch en tactisch beleid. De Bondsraad bestaat uit twee afgevaardigde per afdeling. Het HB is beleidsvoorbereidend en –uitvoerend en is de statutaire vertegenwoordiger van de BNMO, doch heeft geen stemrecht in de BR.
Hare Majesteit de Koningin is Beschermvrouw van de BNMO. Voor de afdelingen treden de Commissarissen van de Koningin en de Burgemeesters van Amsterdam, Den Haag, Rotterdam op als Beschermheer of -vrouw.
Tot 2006 werd al het werk van de BNMO gecoördineerd vanuit het Bondsbureau in Doorn. Er is (sinds 1953) een BNMO-Stichting Woonoord die verantwoordelijk is voor het beheer van het Woonoord in Doorn en er is (sinds 1983) een Stichting BNMO-Centrum voor het beheer van het nazorgcentrum. Daarnaast is er de Stichting Eigenaar dat met name het terrein en de gebouwen beheert. .
De middelen komen tot stand door contributies van de leden, eigen bijdragen bij de activiteiten en door subsidies van de SFMO/vfonds.
De BNMO onderhield en onderhoudt samenwerkingsverbanden met vele organisaties, te weten: Centrale Raad voor de gemeenschappelijke pensioenbelangen (CRBP), Stichting MOVEO, Stichting Gezamenlijke militaire fondsen, Organisaties voor oorlogsslachtoffers (kampslachtoffers), Nederlandse Invaliden Sportbond / Gehandicaptensport Nederland, Gehandicaptenraad, Veteranen Platform (en met de daarin opgenomen verenigingen), Veteraneninstituut, World Veterans Federation (en daarbinnen in het bijzonder met de Duitse en Indonesische organisaties), Stichting Fondsenwerving Militaire Organisaties (SFMO) / Nationaal Fonds voor Vrijheid en Veteranenzorg (vfonds), Vakbonden (in het bijzonder AFMP), Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds (ABP) Bussinesunit Bijzondere Regelingen Defensie (uitvoerder van de militaire sociale regelingen), Stichting de Basis, Landelijk Zorgnetwerk Veteranen (LZV), Stichting Partners van Oorlogsgetroffenen (SPO), Ministerie van Defensie, Tweede Kamer en haar commissie Defensie, Inspecteur Generaal voor de Krijgsmacht en voor de Veteranen (IGK), de Nationale Ombudsman, etc..
Geschiedenis van het archiefbeheer
Een specifieke verantwoordelijk voor het archief en richtlijnen waren er niet. In 2002 is er een werkgroep archief ingesteld welke werd ingesteld vanwege het ruimteprobleem op de afdeling Juridische Zaken. De werkgroep liet zich bijstaan door het Hoofd Archiefzaken van de rechtbank te Den Haag.
Het archief van de BNMO was geplaatst op diverse locaties. Er was sprake van een lopend en een slapend archief. De actuele ledenadministratie werd gezien als centraal archief, de andere archieven verbleven allen op de afdelingen. Slapende dossiers ouder dan 5 jaar werden of vernietigd of overgebracht naar het centraal archief in het Bondsbureau in Doorn.
In het archief werden geen stukken aangetroffen over de allereerste activiteiten in de villa “Kareol” door het Nederlandse Rode Kruis en de oprichting van de vereniging BNMO in 1945-1947. Niet duidelijk is of er nog meer stukken ontbreken. Bekend is wel dat er ongeveer zes jaar archief ontbreekt uit de jaren ‘70 dat is vernietigd vanwege ernstige waterschade. Het resterende archief heeft men geprobeerd droog te stoken, met veel schimmel op de verpakking als gevolg, met name op het linnen.
Het archief was opgeslagen in de kelder van het bondsbureau in Doorn, alwaar de klimatologische omstandigheden ronduit slecht waren. De ruimte was koud, vochtig en rook bijzonder muf.
Uit testen, voordat de bewerking begon, bleek het noodzakelijk om het archief te laten gammastralen om de aanwezige schimmel te doden en om de dode schimmel daarna te laten verwijderen. Voor de bewerking is het archief vanuit Doorn getransporteerd naar de bewerkingslocatie van AllBidigit Group in Oisterwijk en later in Echt. Aanleiding voor de inventarisatie op dit moment is de voorgenomen nieuwbouw van het bondsbureau en overbrenging naar het Nationaal Archief.
De verwerving van het archief
Het archief is door schenking verworven.

Inhoud en structuur van het archief

Inhoud
Op 26 augustus 1945 werd in Den Haag de Vereniging BNMO opgericht. De vereniging kreeg goedkeuring van de statuten bij Koninklijk Besluit van 20 oktober 1947 nr. 12. Vanaf die datum zijn er archiefbescheiden aanwezig.
De structuur van het archief volgt de organisatiestructuur van de Vereniging BNMO, BNMO-Stichting, BNMO-Fonds, BNMO-Woonoord, Stichting Eigenaar en BNMO-Centrum.
De verschillende onderdelen zijn als één geheel bij elkaar gehouden. .
De BNMO werkte samen met vele stichtingen en verenigingen zowel nationaal als internationaal. Omdat de BNMO vertegenwoordigers leverde voor de besturen en veelal fungeerde als secretariaat zijn van die stichtingen en verenigingen veel archiefbescheiden aangetroffen. Voorbeelden zijn: Stichting MOVEO, Nederlandse Invaliden Sportbond / Gehandicaptensport Nederland, Gehandicaptenraad, Veteranen Platform (en met de daarin opgenomen verenigingen), Veteraneninstituut, World Veterans Federation (en daarbinnen in het bijzonder met de Duitse en Indonesische organisaties).
Selectie en vernietiging
Ongeveer 120 strekkende meter archief ter inventarisatie aangeboden in oktober 2011 aan de AllBidigit Group. .
Voor de selectie voor vernietiging is uitgegaan van het principe dat het functioneren van de organisatie op hoofdlijnen gereconstrueerd moet kunnen worden. Daarbij is tevens rekening gehouden met cultuur-historische aspecten. Van personeelsleden van de BNMO is in het archief niets aangetroffen.
In het archief zijn vele dubbelen, afschriften, concepten, kladstukken, geleidebrieven, rappellen, bevestigingen, eenvoudige inlichtingen en opgaven, algemeen drukwerk van derden en andere stukken aangetroffen. Deze zijn allemaal vernietigd.
Stukken over individuele cliënten zijn vernietigd om redenen van privacybescherming en ter voorkoming van onevenredige bevoor- of benadeling van derden. Om toch gegevens over de taakuitoefening van de BNMO-organen beschikbaar te houden voor historisch onderzoek heeft stichting De Basis een steekproef genomen uit de duizenden cliëntendossiers van ledenadministratie, maatschappelijk werk, fondsaanvragen, dienstverlening en nazorg. De cliëntendossiers die in de steekproef zijn geselecteerd zijn opgenomen in een afzonderlijke (niet openbare) inventaris en de andere zijn vernietigd. Met betrekking tot de te bewaren dossiers uit deze steekproef en de vernietiging van de overige dossiers is gecommuniceerd met de leden via de Kareoler. Hierin is een artikel geplaatst over deze actie.
In het archief is een procesverbaal van vernietiging van archief uit 2005 aangetroffen.
Verantwoording van de bewerking
Tijdens de inventarisatie heeft de structuur van de BNMO, de taken en samenwerking met andere organisaties als basis gediend voor de indeling in categorieën en de beschrijvingen daarbinnen.
Het aantal beschrijvingen binnen de hoofdrubrieken is onevenwichtig verdeeld. Van sommige onderdelen is veel aanwezig, respectievelijk bewaard gebleven. Binnen de (sub)rubrieken zijn de beschrijvingen chronologisch geordend. Daar waar sprake is van een logisch verband tussen meerdere beschrijvingen of series wordt echter het principe van chronologie doorbroken. Wij hebben gemeend dat het gebruikersgemak hier diende te prevaleren. De jaartallen verwijzen naar de looptijd van de in de omslagen aan te treffen stukken (het oudste en het jongste stuk). Het kan dus voorkomen dat looptijden buiten het tijdblok vallen, deze dienen wel bij de stukken te horen.
Alle archiefbescheiden zijn ontdaan van ijzerwerk en andere onrechtmatigheden. Er is geen vorm van schimmel meer aangetroffen. Alle mappen zijn verpakt in zuurvrije archiefdozen.
Er zijn bij de bewerking ook foto’s aangetroffen. Deze zijn door vrijwilligers van de BNMO geïnventariseerd en beschreven in inventarisnummers 1853-1867.
De jaargangen november 1940-september 2005 van het tijdschrift ‘De Kareoler’ zijn overgebracht naar de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag. Een verzameling van 22 rolfilms werd ter bewaring gegeven aan Beeld en Geluid in Hilversum. De cliëntendossiers van ledenadministratie, maatschappelijk werk, fondsaanvragen, dienstverlening en nazorg zijn afgescheiden en in een aparte inventaris opgenomen. Het archief van de SFMO is eveneens apart beschreven en afgezonderd van het archief van de BNMO.

Aanwijzingen voor de gebruiker

Openbaarheidsbeperkingen
Volledig openbaar.
Beperkingen aan het gebruik
Reproductie van originele bescheiden uit dit archief is, behoudens de algemene regels die gelden voor het kopiëren van stukken, niet aan beperkingen onderhevig. Er zijn geen beperkingen krachtens het auteursrecht.
Materiële beperkingen
Het archief kent geen beperkingen voor het raadplegen van stukken als gevolg van slechte materiële staat.
Aanvraaginstructie
Openbare archiefstukken kunnen online worden aangevraagd en gereserveerd. U kunt dit ook via de terminals in de studiezaal van het Nationaal Archief doen. Om te kunnen reserveren dient u de volgende stappen te volgen:
  1. Creëer een account of log in.
  2. Selecteer in de archiefinventaris een archiefstuk.
  3. Klik op ‘Reserveer’ en kies een tijdstip van inzage.
Citeerinstructie
Bij het citeren in annotatie en verantwoording dient het archief tenminste éénmaal volledig en zonder afkortingen te worden vermeld. Daarna kan worden volstaan met verkorte aanhaling.
VOLLEDIG:
Nationaal Archief, Den Haag, Bond van Nederlandse Militaire Oorlogs- en Dienstslachtoffers (BNMO), nummer toegang 2.19.231, inventarisnummer ...
VERKORT:
NL-HaNA, BNMO, 2.19.231, inv.nr. ...

Verwant materiaal

Beschikbaarheid van kopieën
Inventarisnummers van dit archief zijn niet in kopievorm beschikbaar
Het archief bestaat helemaal uit papieren documenten en uit een serie foto’s. Andere informatiedragers zijn niet aangetroffen. Voor de bewerking is een CD beschikbaar gesteld door de BNMO aan het Nationaal Archief, waar de archieflijsten op stonden. Deze is door AllBidigit gebruikt om een overzicht te hebben van de aanwezige archiefbescheiden tijdens de inventarisatie en deze is retour gegaan naar het Nationaal Archief.
Afgescheiden archiefmateriaal
  • 22 Films van BNMO berusten bij Beeld en Geluid in Hilversum, NB -Filmmateriaal van de BNMO is tevens te vinden op http://www.youtube.com/user/BNMONL
  • Jaargang Kareoler 1940-2008 worden bewaard bij de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag
  • 2778 cliëntendossiers (betreffende een willekeurige steekproef uit de ledenadministratie, maatschappelijk werk aanvragen, fondsaanvragen, dienstverlening en nazorg)
  • archief van de Stichting Fondsenwerving Militaire Oorlogsslachtoffers en aanverwanten doeleinden
.
Verwante archieven
  • Toegang 2.19.224, Archief van het Hoofdbestuur van het Nederlandse Rode Kruis 1863-1950, inv.nrs. 255-256, 264
  • Toegang 2.27.02, Archief Maatschappelijk Werk 1952-1965, inv.nr. 898
.
  • Stichtingen etc. waarin de BNMO was vertegenwoordigd hebben hun eigen archieven en daarin bevinden zich mogelijk stukken die niet in het archief van de BNMO zijn aangetroffen.
.
Publicaties
Voor deen ander publicaties van BNMO: zie de website De Kareolerwww.bnmo.nl .

Archiefbestanddelen