Vader was kort na de oprichting van de Nationaal Socialistische Beweging (N.S.B.) lid geworden, ik meen in 1932 en mijn twee oudere broers hebben zich, nadat Nederland in 1940 bezet was, aangemeld voor “vreemde krijgsdienst”. De één om in eerste instantie gewonden te kunnen helpen en de ander, nadat de oorlog met Rusland was begonnen, om tegen het Communisme te strijden.Ik werd voorjaar 1942 lid van de N.J.S., de Nederlandse Jeugd Storm.
Moeder heeft zich altijd volkomen afzijdig gehouden van politiek ; het was haar wezensvreemd en ze heeft, voorzover ik me kan herinneren, ook nooit getracht mijn vader tot ander inzicht te brengen. Toen de oorlog in mei 1940 Nederland bereikte was mijn zus net 7 jaar geworden en in mei 1945 dus 12. Het is dan ook vanzelfsprekend dat de oorlog en haar nasleep voor de vrouwelijke leden van ons gezin alleen maar narigheid en verdriet heeft betekend.
Nadat de oorlog in het westen mei 1945 beëindigd was, kwamen achtereenvolgens vader, moeder (een paar dagen), ik en een broer (nadat hij uit een hospitaal in Duitsland weer in Nederland teruggekeerd was) in concentratiekampen in Nederland terecht. Over mijn andere broer was ons niets bekend. Pas in de loop van 1946 kregen we enig bericht over hem, ik meen van Duitse instanties. Gelukkig had ik in 1944, vlak vóór de geallieerde invasie in Frankrijk, eindexamen van de afdeling H.B.S.-A van het Christelijk Lyceum gedaan zodat ik in ieder geval een belangrijke fase in m’n leven had afgerond voordat evacuatie- en kamptijd begonnen.
Dat zijn zo de grove grondtrekken waarbinnen de geschiedenis van ons gezin zich afspeelde in de cruciale periode van omstreeks 1930 – 1945. Voor een zo goed mogelijk overzicht en begrip zijn ook feiten en omstandigheden van vóór en ná die tijd noodzakelijk.
Ik hoop in staat te zijn inzichtelijk en daardoor begrijpelijk te maken hoe de geschiedenis zich als het ware met een zekere wetmatigheid heeft voltrokken en realiseer me dat een tekort aan kennis van het innerlijk leven van m'n verwanten en het, in het algemeen gesproken, selectief functioneren van geheugen ongetwijfeld een rol zullen spelen nu ik zoveel jaren van ons leven als in vogelvlucht moet laten zien.
