Molukse jongeren kapen in 1975 een trein bij Wijster en in 1977 nog eens bij De Punt. Tegelijkertijd gijzelen ze dan schoolkinderen in Bovensmilde. Deze acties in Drenthe komen hard aan bij het Nederlandse volk. Zeker bij kinderen. Zij vertrouwen hun zorgen toe aan papier, soms in brieven aan premier Den Uyl.
Waarom treinkapingen?
De Zuid-Molukkers zijn gefrustreerd over wat hen is aangedaan vanaf het moment dat de Republiek Indonesië in 1949 zelfstandigheid verkrijgt. Eenmaal overgebracht naar Nederland voelen de Zuid-Molukkers zich in de steek gelaten door de Nederlandse regering. Hun doel om een vrije republiek der Zuid-Molukken te stichten wordt niet gedeeld. In de jaren '60 en '70 radicaliseren vooral de Molukse jongeren met treinkapingen tot gevolg.
Na afloop van de treinkaping in 1975 zijn er twee doden te betreuren. In 1977 maakt het kabinet Den Uyl op gewelddadige wijze een einde aan de gijzelingen. In de trein vallen acht doden, waaronder de zes kapers.
Geachte Meneer Den Uyl
Ik ben een meisje van 13 jaar en zit op het Gymnasium en heb vanmorgen om 6.44 uw droevige mededeling op de radio gevolgd.
Nu vraag ik aan U, moest het zo ver komen dat er 2 gijzelen dood zijn en 6 doden van deze Zuid Molukkse bezetters.
U moet toch ook wel toegeven, dat een mens recht heef om, om zijn recht te vechten.
En dat hebben deze Zuid Molukkse jongeren ook.
Want: Zij vroegen hoflijk aan de Nederlandse regering of zij een stuk land mochten hebben, waar zij heer en meester konden zijn en waar zij hun eigen minister president kiezen konden.
Het woord van de regering was "ja wij zullen er voor zorgen"
Maar, er kwam weer een nieuw cabinet en weer een andere Minister-President. Wat gebeurde er? De Nederlandse regering liet deze belofte onder de
tafel vallen, dat vond men niet belangrijk.
Nu vraag ik aan U: Heeft deze Zuid molukkse groep die de trein en de school bezette geen recht om voor deze belofte die hen versproken is, en nooit waargemaakt is, te vechten?
En als hun eisen die zij gestelt hebben, zo onmogelijk waren, waarom bent U er dan niet alleen naar toe gegaan, en deze zuid molukkse groep bij te brengen, dat hun eisen onmogelijk zijn. Of, verzwijgt de regering ons (het nederlandse volk) iets. En wil zijn handen niet in onschuld wassen?
Ik hoop alleen dat wij nu ook de regering om onze handen uit de mouwen steken en dat wij dit volk wat ook onze landgenoten zijn, hartelijk tegemoet treden, en niet zo als ik al in de winkels hoorde "Ik haat de Zuid molukkers"
Er mag op de wereld geen haat bestaan, alleen maar begrip van mens tot mens. Ik hoop ook dat, wat ik nu geschreven heb het Nederlandse volk ook doet,
en als niet, en dit volk zal minachtend bekeken worden na deze affaire, zal dit wel eens tot een burgeroorlog kunnen lijden. Niet alleen de zuid molukkers die tot opstand zullen komen, maar ook andere rassen die niet van de blanke huid zijn, en die hier ook in Nederland leven, eraan mee kunnen voeren.
Ik heb dit geschreven omdat ik vond dat hier ongerechtig heid in zat. En ik durfde het ook te schrijven, want, wij leven toch in een democratisch land, waar geen onderdrukking heerst, en waar men een minister niet als een soort heidense god moet beschouwen, en waar men niet over hem of aan hem mag schrijven.
Hoogachtend,
Freyja Schol.
Hoe vind je dit stuk terug in het Nationaal Archief?
Onderstaande gegevens zijn nodig om het archiefstuk op te vragen in het Nationaal Archief. Daarmee is het altijd terug te vinden.
De kinderbrieven: NL-HaNA, Kabinet Minister-President, 2.03.01, inv.nr. 10575
De foto's: 2.24.01.05, foto 929-2090 en foto 929-2093
Onderschrift foto's
Foto 929-2090
3 juni 1977
Treinkaping bij De Punt (12e dag); kaper loopt met vlag langs de trein
Hans Peters / Anefo
Foto 929-2093
3 juni 1977
Treinkaping bij De Punt (12e dag); lorry met voedsel bij de trein
Hans Peters / Anefo
