Datum | Gebeurtenis |
---|---|
1940 | Mej. M.I.H. Bunge stelde per 1 juli 1940 haar villa “Kareol” ter beschikking van het Nederlandse Rode Kruis voor de verpleging van Nederlandse militaire oorlogsgewonden uit de oorlogsdagen 9 mei-15 juli 1940. Er ontstonden plannen voor de oprichting van een Commissie voor de behartiging van de belangen van Nederlandse militaire oorlogsslachtoffers (en hun weduwen), maar tijdens de Duitse bezetting was een dergelijke (semi-)militaire organisatie niet toegestaan. De eerste ‘Kareoler’, tot heden de naam van het periodiek van de BNMO, werd op 15 oktober 1940 op stencil uitgegeven door enkele van de verpleegden. |
1945 | Op 26 augustus 1945 werd in Den Haag de Vereniging BNMO opgericht. Een vereniging voor onderlinge steun en belangenbehartiging van gewonde oud-militairen en hun partners. De vereniging, op dat moment gevestigd te Amsterdam, verkreeg goedkeuring van de statuten bij Koninklijk Besluit van 20 oktober 1947 nr. 12. In 1958 is Den Haag de vestigingsplaats (zie Nationaal Archief, Verenigingenregister van het ministerie van Justitie 1820-1976, dossier 49.410). |
1946 | De eerste algemene vergadering vindt plaats en het eerste contact met de N.V.I., de Belgische zusterorganisatie, komt tot stand. De eerste Kareoler van na de oorlog werd op 30 juni uitgegeven. |
1947 | Onder invloed van de BNMO wordt de eerste nieuwe Pensioenwet aangenomen. BNMO gaat verder met de werkzaamheden gesteund door een aantal specialisten-commissies, te weten: Pensioencommissie, Studiecommissie-wezen, Medische commissie, Werkcomité Automobielclub, Juridische Commissie, Commissie voor Bijstand, Contactcommissie, Contact- en Coördinatiecommissie van het Ministerie van Oorlog en Marine. |
1949 | In 1949 houdt de BNMO de eerste loterij. |
1950 | Op 14 juli 1950 wordt MOVEO (Meer Ontspanning voor Ernstige Oorlogsgewonden) opgericht. Het doel van de stichting is het organiseren van autotochten en van andere ontspanning voor andere militaire oorlogsgewonden en militaire invaliden. Op 27 november 1950 wordt de World Veterans Federation te Parijs opgericht, de BNMO is een van de oprichters. |
1951 | De commissie Kupers wordt ingesteld door de BNMO met als taak de bestaande pensioenregelingen voor militaire oorlogsslachtoffers te bestuderen en na te gaan of de door de Bond voorgestelde wijzigingen van en aanvullingen op de bestaande regelingen rechtvaardig en billijk geacht moeten worden. |
1953 | Op 24 maart 1953 werd de Stichting BNMO-woonoord opgericht met als doel de instandhouding van een woon- en werkcentrum te Doorn ten behoeve van militaire oorlogsgewonden. Een grootschalige fondsenwerving met behulp van filmster Audrey Hepburn als ambassadrice zorgt voor de nodig middelen. |
1956 | De bondssportcommissie wordt ingesteld. Deze heeft geleid tot de latere Nederlandse Invaliden Sportbond. |
1957 | De pensioenen worden verhoogd naar aanleiding van het werk van de commissie Kupers. In november betrekken de eerste bewoners de bungalows van het woonoord in Doorn. |
1958 | Onder aanvoering van Willem van Lanschot slaagt de BNMO erin om de hulpverlening te professionaliseren. |
1959 | In 1959 werd de vakantiecommissie opgericht. Op 31 december 1959 wordt de W.V.F.-Stichting Nederland opgericht om met raad en daad de activiteiten van de W.V.F. te ondersteunen. |
1960 | De weduwencommissie wordt in het leven geroepen. |
1961 | De BNMO richt samen met onder meer het Militair Revalidatie Centrum de Stichting Nederlandse Invaliden Sportbond op, nu Gehandicaptensport Nederland. |
1970 | De BNMO richt de SFMO (Stichting Fondsenwerving Militaire Organisaties) op en start in 1970 met een aantal anderen de Giroloterij. Volgens een vaste verdeelsleutel komen daarmee gelden vrij voor o.a. deze SFMO. Inmiddels is dit fonds bekend als Nationaal Fonds voor Vrijheid en Veteranenzorg, kortweg Vfonds. |
1973 | Op 24 september 1973 ging de Nationale Federatie van Organisaties van Gehandicapten (NFOG) van start (medeoprichter BNMO), nu Gehandicaptenraad geheten. |
1974 | In augustus 1974 vestigt het bondsbureau zich vanuit Den Haag in Doorn. De Commissie de Toom wordt geïnstalleerd om onderzoek te doen naar nazorgbeleid voor gewonde militairen. |
1975 | Op 5 april 1975 werd het BNMO-Van Lanschot Fonds opgericht met als doel het beschikbaar stellen van gelden aan leden van de BNMO. Een werkbezoek aan Finland brengt het idee in beeld van een centrum voor nazorgprogramma’s. |
1976 | Met ingang van 23 april 1976 wijzigt de naam van de BNMO in Bond voor Nederlandse Militaire Oorlogs- en Dienstslachtoffers. Hoewel al jaren de praktijk rekent de BNMO vanaf nu officieel ook militaire dienstslachtoffers tot haar doelgroep om belangen voor te behartigen en diensten aan te bieden. Vanaf 1976 is de weduwecommissie nieuw leven ingeblazen. Zij organiseert vanaf dan weduwen-contactdagen. De werkgroep weduwenbegeleiding zorgde voor een impuls die resulteerde in weduwen-nazorgweken, zomerweken en anti-eenzaamheidsweken. |
1979 | BNMO en het Ministerie van Defensie tekenen een convenant voor de oprichting van een nazorgcentrum in Doorn voor gewonde militairen. |
1981 | Op 17 december 1981 wordt het stichtingsbestuur voor het BNMO-Centrum geïnstalleerd. In het centrum worden 26 appartementen voor permanente bewoning gerealiseerd, alsmede faciliteiten voor een- en meerdaagse nazorgprogramma’s voor de leden van de BNMO. |
1983 | Op 17 oktober 1983 wordt een memorandum van wederzijds begrip en samenwerking gesloten met het Legiun Veteran Republic Indonsia (LVRI). |
1984 | Naar Fins voorbeeld wordt op 15 mei 1984 in Doorn het BNMO-Centrum voor nazorg in gebruik genomen. De naam BNMO-oord blijft, maar nu als huisvesting voor het bondsbureau. |
1986 | In 1986 wordt het Kingma Studenten Fonds opgericht om studies te financieren van leden van de Legiun Veteran Republik Indonesia (LVRI). |
1989 | Verschillende verenigingen voor veteranen en de BNMO richten het Veteranen Platform op als koepelorganisatie voor de organisaties van ex-militairen met als doel bevorderen van maatschappelijke waardering voor de veteranen. |
1990 | De inzet van de BNMO werpt zijn vruchten af. In 1990 krijgt de overheid meer oog voor de zorg aan militaire oorlog- en dienstslachtoffers, wat onder meer tot uiting komt in het Veteranenbeleid van het ministerie van Defensie. |
1992 | De door de BNMO opgerichte Nederlandse Invaliden Sportbond gaat samen met 3 andere organisaties op in de Nederlandse Bond voor Aangepaste Sporten (NEBAS). |
2000 | In 2000 wordt in samenwerking met het Ministerie van Defensie en het Veteranen Platform het Veteraneninstituut opgericht met als doel een aanspreekpunt voor de Nederlandse veteraan te creëren voor zorg en daarnaast de erkenning en waardering voor de veteraan te bevorderen en een kennis- en onderzoekscentrum in stand te houden. De onafhankelijke positie van de BNMO blijft gewaarborgd. BNMO is portefeuillehouder zorg, de maatschappelijk werkers van de BNMO zijn nu beschikbaar voor alle Nederlandse veteranen. |
2006 | Door samenvoeging van BNMO-Centrum en Woonoord met toevoeging van personeel en zaken van het BNMO-bondsbureau ontstaat per 1-1-2006 de stichting BNMO-serviceorganisatie, thans bekend als ‘de Basis’. De stichting heeft tot taak psychosociale (na)zorg te verlenen voor de BNMO-leden en voor de leden van de met de BNMO verwante organisaties, in de praktijk voor alle veteranen. Op deze wijze kunnen zorgtaken (bij de Basis) en belangenbehartiging (bij de BNMO) apart belegd worden. Bovendien is voorzien dat de Basis zo de dienstverlening kan verbreden. De BNMO blijft bestaan als vereniging en belangenbehartiger en sluit jaarlijks een samenwerkingsovereenkomst met de Basis t.b.v. de diensten voor haar leden (nazorgprogramma’s) en voor de verenigingsorganisatie (faciliteiten, administratie). |
De vereniging draagt de naam: Bond van Nederlandse Militaire Ooorlogs- en Dienstslachtoffers en is opgericht op 25-8-1945. De BNMO stelt zich ten doel, naast het versterken van de onderlinge band tussen de leden, het behartigen van de belangen van hen die lid zijn of kunnen worden, voor zover deze belangen rechtstreeks of zijdelings samenhangen met een ten gevolge van de uitoefening van de militaire dienst opgelopen letsel of ziekte, danwel met het overlijden ten gevolge van de uitoefening van die militaire dienst.
Opgericht op 17-1-1979 met als doel de realisering van een Verzetsherdenkingskruis ter uitreiking aan deelnemers van het verzet. De stichting tracht haar doel te bereiken door samenwerking met de Special Forces Club te Londen. Het verzetsherdenkingskruis is ingesteld bij K.B. 29-12-1980 ter gelegenheid van de viering van de 35-jarige herdenking van de bevrijding. Na de eerste uitreiking in 1981 gaat het initiatiefcomité verder als Nationaal Comité Verzetsherdenkingskruis.
Een compleet register van uitreikingen is te vinden in het Gedenkboek Verzetsherdenkingskruis.
Geïnstalleerd op 1-4-1981 door de Minister van Defensie als opvolger van het Initiatiefcomité.
Bijlagen zijn niet compleet.
Opgericht op 8-4-1992 met als doel de herinnering levend houden aan de herwinning in 1945 van de nationale vrijheid en het herstel van de democratische echtsorde in Nederland. Zij tracht hiertoe een gedenkteken in de vorm van een carillion te plaatsen bij het gebouwencomplex van de Staten-Generaal in Den Haag en dit te laten bespelen op 5 mei, 15 augustus en op de 3e dinsdag in september.
Met foto's van de maquette.
Opgericht 11-6-1986 met onder meer als doel het bijdragen in de studiekosten voor voortgezet onderwijs van kinderen en kleinkinderen van leden van het Legiun Veteran Republik Indonesia (L.V.R.I.), doch meer speciaal voor van kinderen en kleinkinderen van leden van het Korps Cacad Veteran Republic Indonesia (K.C.V.R.I.), voor zover het leden betreft wier invaliditeit, handicap of ziekte is ontstaan als gevolg van oorlogs- en/of gevechtshandelingen. Het fonds is geschonken aan de heer J. Kingma bij zijn terugtreden als algemeen voorzitter van de BNMO, waarvoor hij een stichting in het leven heeft geroepen.
Bijlagen bevatten o.a. jaarverslag 1986, jaarverslag 1987, financieel overzicht 1987, ontwerp begroting 1988 en 1990.
Betreft laatste vergadering van het Bestuur, omdat besloten wordt tot ontbinding van de Stichting.
Bevat brief met betrekking tot de eventuele opheffing van het fonds in 1999. De activiteiten van de werkgroep BNMO/LVRI worden van Nederlandse zijde aangestuurd door dhr. Kingma, die tevens voorzitter is van de Stichting Kingma Studentenfonds.
Opgericht op 30-12-1975 met als doel van de stichting is het in de ruimste zin steun verlenen aan leden van de BNMO en/of hun echtgenoten en/of kinderen, speciaal daar waar reeds bestaande particuliere organistaies en/of overheidsinstanties in gebreken blijven of moeten blijven. De stichting is in het leven geroepen ter gelegenheid van van het 25-jarig jubileum als president van de BNMO. Op 22 november 2008 besloten de Prins Bernhard Stichting en de Stichting BNMO-Van Lanschot-fonds tot een fusie. De akte van fusie werd op 11 december 2008 gepasseerd.
Niet doorgegaan.
Met foto's, die zeer stevig zijn opgeplakt.
Niet compleet.
In 1973 werd op initiatief van de Nederlandse Katholieke Invaliden Bond de Nationale Federatie van Organisaties van Gehandicapten (NFOG) opgericht. Dit initiatief van de NKIB was een vervolg op het mislukken van de 'Commissie Samenwerkende Gehandicapten Organisaties' in 1972. Bij de NFOG waren in 1973 negen gehandicaptenorganisaties aangesloten.
Opgericht op 31 december 1974 door de BNMO met als doel om aan lichamelijk en geestelijk gehandicapten bijstand te verlenen in de vorm van het geven van advies, optreden als gemachtigde in procedures en bij overleg en onderhandelingen met overheid en particuliere instanties. Opgeheven per 31 januari 1980.
Betreft kopie.
van 1978 alleen Balans en Rekening van baten en lasten, geen toelichtingen.
De BNMO was lid van deze stichting.
Opgericht op 22-7-1977. De Gehandicaptenraad (Stichting Nederlandse Gehandicaptenraad) was de koepelorganisatie van enkele tientallen belangenorganisaties van lichamelijk gehandicapten en chronisch zieken in Nederland. Er wordt onderscheid gemaakt in drie periodes: 1977 - 1980: de oprichting van de Gehandicaptenraad en de beginjaren, 1980 - 1984: de samenwerking met de Nederlandse Vereniging voor Revalidatie in het Nationaal Orgaan Gehandicaptenbeleid, 1985 - 2000: de 'Gehandicaptenraad nieuwe stijl'. In 2001 fuseerde de Gehandicaptenraad met het Werkverband van Organisaties van Chronisch Zieken tot de Chronisch zieken en Gehandicapten Raad Nederland (CG-Raad). Deze stukken zijn gericht aan het bestuur van de BNMO. Deze heeft een vertegenwoordiger aangewezen in het bestuur van de Stichting. Deze stukken betreffen het archief van de vertegenwoordiger in de Stichting.
De FGR is de bundeling van landelijke gehandicapten-, patiënten- en ouderorganisaties van mensen met een motorische, zintuiglijk, orgaan, bewustzijns, taal- of spraakhandicap. De BNMO was lid van de raad en vertegenwoordigd in het bestuur door de heer Drenth. De stukken betreffen het archief van de vertegenwoordiger van de BNMO.
In 2001 fuseerde de Gehandicaptenraad met het Werkverband van Organisaties van Chronisch Zieken tot de Chronisch zieken en Gehandicapten Raad Nederland (CG-Raad).
Betreft organisaties uit Israël, Egypte, Japan, Hong Kong, Canada, Australië, Litouwen, Polen, Rusland, Oeral, Tjechië, België, Duitsland en Frankrijk.
Betreft organisaties uit Ierland, United Kingdom, Denemarken, Luxemburg, Oostenrijk, Portugal, Sicilië, Italië en Cypres.
Opgericht 2-5-1989 met als doel om tussen aangesloten organisaties, waarvan leden voor een belangrijk deel bestaan uit Veteranen, een samenwerkingsverband tot stand te brengen en in stand te houden teneinde gezamenlijk handelen mogelijk te maken, voorzover nodig in overleg met de instanties op het gebied van de materiële en/of immateriële noden van de voornoemde veteranen werkzaam zijn, ter behartiging van de belangen van deze veteranen, indien en wanneer de behoefte daaraan ontstaat.
Kopie van akte van wijziging.
Niet compleet.
Niet compleet.
Niet compleet.
Niet compleet.
Niet compleet.
Werkgroep is in het leven geroepen op initiatief van de voorzitter van SVP met instemming van de volledige besturen van SVP en WVF-Commissie Nederland.
Opgericht op 20-8-1991 met als doel het bevorderen van de hulp- en dienstverlening aan veteranen, met name op immaterieel gebied en het stimuleren van activiteiten, gericht op maatschappelijke erkenning van veteranen. Stichting Dienstverlening Veteranen (SDV) is opgericht na overleg tussen het Ministerie van Defensie en het Veteranen Platform. Later is de Stichting overgegaan in de Stichting Veteraneninstituut (SVi).