Datum | Gebeurtenis |
---|---|
1940 | Mej. M.I.H. Bunge stelde per 1 juli 1940 haar villa “Kareol” ter beschikking van het Nederlandse Rode Kruis voor de verpleging van Nederlandse militaire oorlogsgewonden uit de oorlogsdagen 9 mei-15 juli 1940. Er ontstonden plannen voor de oprichting van een Commissie voor de behartiging van de belangen van Nederlandse militaire oorlogsslachtoffers (en hun weduwen), maar tijdens de Duitse bezetting was een dergelijke (semi-)militaire organisatie niet toegestaan. De eerste ‘Kareoler’, tot heden de naam van het periodiek van de BNMO, werd op 15 oktober 1940 op stencil uitgegeven door enkele van de verpleegden. |
1945 | Op 26 augustus 1945 werd in Den Haag de Vereniging BNMO opgericht. Een vereniging voor onderlinge steun en belangenbehartiging van gewonde oud-militairen en hun partners. De vereniging, op dat moment gevestigd te Amsterdam, verkreeg goedkeuring van de statuten bij Koninklijk Besluit van 20 oktober 1947 nr. 12. In 1958 is Den Haag de vestigingsplaats (zie Nationaal Archief, Verenigingenregister van het ministerie van Justitie 1820-1976, dossier 49.410). |
1946 | De eerste algemene vergadering vindt plaats en het eerste contact met de N.V.I., de Belgische zusterorganisatie, komt tot stand. De eerste Kareoler van na de oorlog werd op 30 juni uitgegeven. |
1947 | Onder invloed van de BNMO wordt de eerste nieuwe Pensioenwet aangenomen. BNMO gaat verder met de werkzaamheden gesteund door een aantal specialisten-commissies, te weten: Pensioencommissie, Studiecommissie-wezen, Medische commissie, Werkcomité Automobielclub, Juridische Commissie, Commissie voor Bijstand, Contactcommissie, Contact- en Coördinatiecommissie van het Ministerie van Oorlog en Marine. |
1949 | In 1949 houdt de BNMO de eerste loterij. |
1950 | Op 14 juli 1950 wordt MOVEO (Meer Ontspanning voor Ernstige Oorlogsgewonden) opgericht. Het doel van de stichting is het organiseren van autotochten en van andere ontspanning voor andere militaire oorlogsgewonden en militaire invaliden. Op 27 november 1950 wordt de World Veterans Federation te Parijs opgericht, de BNMO is een van de oprichters. |
1951 | De commissie Kupers wordt ingesteld door de BNMO met als taak de bestaande pensioenregelingen voor militaire oorlogsslachtoffers te bestuderen en na te gaan of de door de Bond voorgestelde wijzigingen van en aanvullingen op de bestaande regelingen rechtvaardig en billijk geacht moeten worden. |
1953 | Op 24 maart 1953 werd de Stichting BNMO-woonoord opgericht met als doel de instandhouding van een woon- en werkcentrum te Doorn ten behoeve van militaire oorlogsgewonden. Een grootschalige fondsenwerving met behulp van filmster Audrey Hepburn als ambassadrice zorgt voor de nodig middelen. |
1956 | De bondssportcommissie wordt ingesteld. Deze heeft geleid tot de latere Nederlandse Invaliden Sportbond. |
1957 | De pensioenen worden verhoogd naar aanleiding van het werk van de commissie Kupers. In november betrekken de eerste bewoners de bungalows van het woonoord in Doorn. |
1958 | Onder aanvoering van Willem van Lanschot slaagt de BNMO erin om de hulpverlening te professionaliseren. |
1959 | In 1959 werd de vakantiecommissie opgericht. Op 31 december 1959 wordt de W.V.F.-Stichting Nederland opgericht om met raad en daad de activiteiten van de W.V.F. te ondersteunen. |
1960 | De weduwencommissie wordt in het leven geroepen. |
1961 | De BNMO richt samen met onder meer het Militair Revalidatie Centrum de Stichting Nederlandse Invaliden Sportbond op, nu Gehandicaptensport Nederland. |
1970 | De BNMO richt de SFMO (Stichting Fondsenwerving Militaire Organisaties) op en start in 1970 met een aantal anderen de Giroloterij. Volgens een vaste verdeelsleutel komen daarmee gelden vrij voor o.a. deze SFMO. Inmiddels is dit fonds bekend als Nationaal Fonds voor Vrijheid en Veteranenzorg, kortweg Vfonds. |
1973 | Op 24 september 1973 ging de Nationale Federatie van Organisaties van Gehandicapten (NFOG) van start (medeoprichter BNMO), nu Gehandicaptenraad geheten. |
1974 | In augustus 1974 vestigt het bondsbureau zich vanuit Den Haag in Doorn. De Commissie de Toom wordt geïnstalleerd om onderzoek te doen naar nazorgbeleid voor gewonde militairen. |
1975 | Op 5 april 1975 werd het BNMO-Van Lanschot Fonds opgericht met als doel het beschikbaar stellen van gelden aan leden van de BNMO. Een werkbezoek aan Finland brengt het idee in beeld van een centrum voor nazorgprogramma’s. |
1976 | Met ingang van 23 april 1976 wijzigt de naam van de BNMO in Bond voor Nederlandse Militaire Oorlogs- en Dienstslachtoffers. Hoewel al jaren de praktijk rekent de BNMO vanaf nu officieel ook militaire dienstslachtoffers tot haar doelgroep om belangen voor te behartigen en diensten aan te bieden. Vanaf 1976 is de weduwecommissie nieuw leven ingeblazen. Zij organiseert vanaf dan weduwen-contactdagen. De werkgroep weduwenbegeleiding zorgde voor een impuls die resulteerde in weduwen-nazorgweken, zomerweken en anti-eenzaamheidsweken. |
1979 | BNMO en het Ministerie van Defensie tekenen een convenant voor de oprichting van een nazorgcentrum in Doorn voor gewonde militairen. |
1981 | Op 17 december 1981 wordt het stichtingsbestuur voor het BNMO-Centrum geïnstalleerd. In het centrum worden 26 appartementen voor permanente bewoning gerealiseerd, alsmede faciliteiten voor een- en meerdaagse nazorgprogramma’s voor de leden van de BNMO. |
1983 | Op 17 oktober 1983 wordt een memorandum van wederzijds begrip en samenwerking gesloten met het Legiun Veteran Republic Indonsia (LVRI). |
1984 | Naar Fins voorbeeld wordt op 15 mei 1984 in Doorn het BNMO-Centrum voor nazorg in gebruik genomen. De naam BNMO-oord blijft, maar nu als huisvesting voor het bondsbureau. |
1986 | In 1986 wordt het Kingma Studenten Fonds opgericht om studies te financieren van leden van de Legiun Veteran Republik Indonesia (LVRI). |
1989 | Verschillende verenigingen voor veteranen en de BNMO richten het Veteranen Platform op als koepelorganisatie voor de organisaties van ex-militairen met als doel bevorderen van maatschappelijke waardering voor de veteranen. |
1990 | De inzet van de BNMO werpt zijn vruchten af. In 1990 krijgt de overheid meer oog voor de zorg aan militaire oorlog- en dienstslachtoffers, wat onder meer tot uiting komt in het Veteranenbeleid van het ministerie van Defensie. |
1992 | De door de BNMO opgerichte Nederlandse Invaliden Sportbond gaat samen met 3 andere organisaties op in de Nederlandse Bond voor Aangepaste Sporten (NEBAS). |
2000 | In 2000 wordt in samenwerking met het Ministerie van Defensie en het Veteranen Platform het Veteraneninstituut opgericht met als doel een aanspreekpunt voor de Nederlandse veteraan te creëren voor zorg en daarnaast de erkenning en waardering voor de veteraan te bevorderen en een kennis- en onderzoekscentrum in stand te houden. De onafhankelijke positie van de BNMO blijft gewaarborgd. BNMO is portefeuillehouder zorg, de maatschappelijk werkers van de BNMO zijn nu beschikbaar voor alle Nederlandse veteranen. |
2006 | Door samenvoeging van BNMO-Centrum en Woonoord met toevoeging van personeel en zaken van het BNMO-bondsbureau ontstaat per 1-1-2006 de stichting BNMO-serviceorganisatie, thans bekend als ‘de Basis’. De stichting heeft tot taak psychosociale (na)zorg te verlenen voor de BNMO-leden en voor de leden van de met de BNMO verwante organisaties, in de praktijk voor alle veteranen. Op deze wijze kunnen zorgtaken (bij de Basis) en belangenbehartiging (bij de BNMO) apart belegd worden. Bovendien is voorzien dat de Basis zo de dienstverlening kan verbreden. De BNMO blijft bestaan als vereniging en belangenbehartiger en sluit jaarlijks een samenwerkingsovereenkomst met de Basis t.b.v. de diensten voor haar leden (nazorgprogramma’s) en voor de verenigingsorganisatie (faciliteiten, administratie). |
De vereniging draagt de naam: Bond van Nederlandse Militaire Ooorlogs- en Dienstslachtoffers en is opgericht op 25-8-1945. De BNMO stelt zich ten doel, naast het versterken van de onderlinge band tussen de leden, het behartigen van de belangen van hen die lid zijn of kunnen worden, voor zover deze belangen rechtstreeks of zijdelings samenhangen met een ten gevolge van de uitoefening van de militaire dienst opgelopen letsel of ziekte, danwel met het overlijden ten gevolge van de uitoefening van die militaire dienst.
Opgericht op 20-8-1991 met als doel het bevorderen van de hulp- en dienstverlening aan veteranen, met name op immaterieel gebied en het stimuleren van activiteiten, gericht op maatschappelijke erkenning van veteranen. Stichting Dienstverlening Veteranen (SDV) is opgericht na overleg tussen het Ministerie van Defensie en het Veteranen Platform. Later is de Stichting overgegaan in de Stichting Veteraneninstituut (SVi).
Kopie.
Kopie.
Kopie.
Kopie.
Betreft een concept.
Betreft een concept van 9 april 2003.
Op 7 juli 1999 is door de Staatssecretaris van Defensie, de Stichting Dienstverlening Veteranen (SDV), de Stichting Veteranen Platform (VP), de BNMO en de Stichting BNMO-Centrum een convenant ondertekend waarbij de Stichting Veteraneninstituut (SVi) is ontstaan. Hierdoor ontstaat een bundeling van krachten om vorm te kunnen geven aan de gemeenschappelijke doelstellingen op het gebied van maatschappelijke erkenning van veteranen en waarin partijen de zorgverlening aan veteranen en hun gezinsleden optimaliseren. Voor de besturing van het Vi is een koepelbestuur en een directieteam ingesteld.
Niet compleet.
Deze werkgroep heeft samen met nog 5 werkgroepen als doel om een herkenbaar centrum voor veteranenzorg te ontwikkelen.
Met folder.
Niet compleet.
Niet compleet.
Niet compleet.
Betreft een concept versie 8 september 2004.
Opgericht op 1 juli 1911 is een vereniging van Oud-militairen van het Koninklijk Nederlands Indisch Leger (KNIL).Op 19 april 1999 stelde het Hoofdbestuur van de vereniging 'Madjoe' tijdens de Algemene Vergadering voor, het voortbestaan van de vereniging ingaande 31 december 2000 te beëindigen. Met 225 stemmen voor en 54 stemmen tegen werd het voorstel aangenomen. Spoedig daarna werd de Commissie Opheffing Madjoe (COM) in het leven geroepen. Deze commissie zocht naar aansluiting bij een stichting, die bereid is de identiteit van de Madjoe te continueren. Pelita werd benaderd, vervolgens is een werkgroep gevormd waarin leden van het COM en medewerkers van Pelita zitting hadden. De werkgroep heeft geïnventariseerd op welke punten Pelita zorg kan dragen voor de continuering van het vrijwilligerswerk van de vereniging, met inachtneming van de cultuur en werkwijze van de Madjoe. Na de officiële opheffing van Madjoe in december 2000 werd in januari 2001 gestart met de aansluiting. Allereerst werd een Bestuurcommissie geïnstalleerd, een werkgroep van 5 leden van wie drie leden afkomstig uit het voormalig Madjoe en twee vanuit Pelita.
Met oorkonde aangeboden ter gelegenheid van het vijftiende lustrum van de Vereniging van oud-militairen van het Koninklijke Nederlands-Indische Leger.
De Bond van Wapenbroeders is een Nederlandse organisatie van veteranen. De bond is tot stand gekomen omdat de oudere, erg versplinterde, organisaties van veteranen steeds meer gingen samenwerken en uiteindelijk fuseerden. De organisatie heette tot 1980 Nederlandse Bond van Oud-Strijders - Veteranen Legioen Nederland en was een organisatie van Nederlandse veteranen uit verschillende militaire conflicten in de 20e eeuw. De Nederlandse Bond voor Oud-Strijders en Dragers van het Mobilisatiekruis was een in 1950 ontstane vereniging. Het Veteranen Legioen Nederland was een organisatie van Nederlandse veteranen uit diverse conflicten: de Eerste Wereldoorlog, de Tweede Wereldoorlog, de politionele acties, de Korea-oorlog en de strijd om Nieuw-Guinea in 1962. Beide organisaties fuseerden in 1978. De huidige naam werd in 1980 aangenomen. Dit betreft correspondentie van de vertegenwoordiger van de BNMO in de Bond, de heer Van Lanschot.
Betreft het archief van de werkgroep BNMO/LVRI waarvan de heer J.K. Kingma de voorzitter was. Zie ook het archief van het Kingmafonds.
Betreft een kopie.
Met kopieën van foto's van geschonken hulpgoederen voor een workshop voor veteranen. De activiteiten van de werkgroep BNMO/LVRI worden van Nederlandse zijde aangestuurd door dhr. Kingma, die tevens voorzitter is van de Stichting Kingma Studentenfonds.
Met krantenartikelen over de bezoeken van dhr. Kingma aan de projecten van de werkgroep BNMO/LVRI en aan de veteranen, met Indonesische veteranentijdschriften. De activiteiten van de werkgroep BNMO/LVRI worden van Nederlandse zijde aangestuurd door dhr. Kingma, die tevens voorzitter is van de Stichting Kingma Studentenfonds.
Betreft samenwerking op initiatief van het Julianafonds van Kowaveri (Korps Wanita Veteran Republik Indonesia) met de werkgroep BNMO/LVRI.
Onbekend is wie deze notitie heeft geschreven.
Het betreft een persoonliijke visie van de voorzitter van de Bond van Oud-Stoottroepers en Stoottroepers (BOSS).
Mede opgericht door de BNMO op 21-11-1966 met als doel het besef van de waarden, die aan onze Nederlandse democratische samenleving ten grondslag liggen en van hetgeen daaruit voorgekomen is en de bereidheid deze waarden en hetgeen daaruit vortgekomen is te handhaven en verder te ontwikkelen. De BNMO voerde het secretariaat.
Opgericht op 29-4-1950, voor een periode van 29 jaar, met als doel het opwekken en levendig houden van het nationale bewustzijn en de bevordering van eenheid en saamhorigheid in vaderlandslievende zin en de behartiging en bevordering van de materiële, geestelijke en maatschappelijke belangen en het stimuleren en steunen van, danwel samenwerken met verenigingen en lichamen, welke gelijksoortige doeleinden nastreven. Betreft stukken van de vertegenwoordiging van de BNMO in de bond.
Bevat Statuten en Huishoudelijk reglement, het mededelingenblad van de NBOS en een open brief van de BNMO.
De heer van Lanschot was Ridder in de Militaire Willems-Orde.
De NFR/VVN is officieel op 13 december 1947 opgericht, maar was al eerder actief. Op 16 november 1946 werd de eerste vergadering van de voorlopige NFR te Utrecht gehouden. Doel was zich in te zetten voor rechtsherstel van oorlogsgetroffenen, zorg te dragen voor oud-verzetsstrijders of hun nagelaten betrekkingen die tijdens de bezetting schade hebben geleden, en zich in te zetten voor zuivering en berechting van oorlogsmisdadigers. Per provincie werd een provinciale raad gevormd, waaruit de Nationale Federatieve Raad werd samengesteld. Deze bestond uit veertien leden, afkomstig uit elke provincie en de steden Rotterdam, Amsterdam en Den Haag. Op 16 april 2009 besloot het bestuur om per 30 juni 2010 de NFR/VVN op te heffen. De BNMO was vertegenwoordigd in het bestuur.
Niet compleet.
Opgericht in 1973 voor de medisch-psychologische behandeling van verzetsdeelnemers en oorlogsgetroffenen uit de Tweede Wereldoorlog. Sinds 1993 ook opengesteld voor militaire veteranen uit de perioden na de Tweede Wereldoorlog.
FBU staat voor Fonds Bijzondere Uitkeringen.
Opgericht op 19-6-1989 met als doel het werven van zoveel mogelijk vrienden, hetverwerven ten behoeve van de verzameling, van voorwerpen, boeken, documenten en anderszins, voor zover passend binnen het beleid van het museum en het werven, inschakelen van vrijwilligers. De BNMO was vertegenwoordigd in het museumbestuur.
Op 13 september 1946 werd op initiatief van Dr. A. van Anrooy de Oorlogsgravenstichting opgericht met als doel om de graven van Nederlandse oorlogsslachtoffers in te richten en te onderhouden, als erkenning van hen die hun leven waagden, uit respect tegenover hun nabestaanden en als waarschuwing voor toekomstige generaties dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. Betreft het archief van de vertegenwoordiger van BNMO in de stichting.
Opgericht op 25-6-1991 met als doel de materiële en immateriële belangen van de naar het oordeel van het bestuur daarvoor in aanmerking komende bevolkingsgroepen in de Republiek Indonesia te behartigen. De BNMO heeft recht op maximaal twee van de vijf bestuurszetels. Dé Soekahar is opgeheven op 31 december 1996.
Opgericht op 20-9-1968 met als doel de vrouwen en kinderen te gedenken die in de Japanse vrouwenkampen, in de bezettingstijd en aansluitende periode tot de onafhankelijkheid (de bersiaptijd) in Nederlands-Indië waren omgekomen. Ook behartigde zij de belangen van de overlevenden van de Japanse vrouwenkampen. De stichting is opgeheven op 4-3-2005. De BNMO verleende hand en spandiensten aan de stichting bij haar activiteiten.
Opgericht 9-6-1980 met als doel het bevorderen van de doeltreffendheid van de dienstverlening aan oorlogsgetroffenen en het coördineren van die dienstverlening en het verstrekken van informatie omtrent wetten, regelingen en procedures, die voor oorlogsgetroffenen van belang zijn, als ook omtrent hulpverleningsmogelijkheden. De stichting is opgeheven op 3-1-2005 en opgevolgd door Stichting Cogis. Het betreft hier de stukken van de vertegenwoordiger namens de BNMO in het bestuur.
Betreft een commissie ingesteld door de Minster van Oorlog waarin de BNMO was vertegenwoordigd.