In augustus 1898 werd mevrouw Waszklewicz benoemd tot Vice-presidente voor Nederland van de "Ligue des Femmes pour le Désarmement International", die in 1896 te Parijs gesticht was door prinses Wiszniewska. In verband daarmee richtte mevrouw Waszklewicz in november 1898 de Nederlandsche Vrouwenbond ter Internationale Ontwapening op, met het doel, onafhankelijk te kunnen blijven van de Ligue, die dan ook al spoedig de betrekkingen verbrak, en aan mevrouw Waszklewicz ontslag gaf als Vice-presidente.
De Nederlandsche Vrouwenbond, die al spoedig tot grote bloei kwam, en uitgever was van het maandblad "Vrede door Recht", verenigde zich in 1902 met de oudere Algemeene Nederlandsche Vredesbond tot de Algemeene Nederlandsche Bond: "Vrede door Recht". Ten gevolge van de resultaten van deze fusie trad mevrouw Waszklewicz uit die bond en uit de redactie van het maandblad.
Niet geheel volledig.
Na haar uittreden uit de Bond "Vrede door Recht" bleef mevrouw Waszklewicz als secretaresse van bovengenoemd comité van de Union Internationale (gesticht 3 augustus 1900 ter bevordering van "l'esprit de justice et la conscience des peuples"), in nauw kontakt met de internationale vredesbeweging. Als zodanig werd zij dan ook op het XIde Vredescongres te Monaco benoemd als Vice-presidente voor Nederland (1902).
In haar verschillende functies heeft mevrouw Waszklewicz een werkzaam aandeel genomen in de protestbewegingen en hulpacties, die het gevolg waren van de oorlog in Zuid-Afrika. Hierover nader in afdeling III.
Elke band is chronologisch en alfabetisch geordend.
Als propagandiste voor de Wereldvrede was mevrouw Waszklewicz natuurlijk diep getroffen door het optreden van Engeland tegen de Boerenrepubliek in Zuid-Afrika, dat tot de Boerenoorlog geleid heeft. In woord en daad trachtte zij de Boeren te steunen. In 1901 trok zij zelfs naar Londen om te trachten audiënties bij de koning en bij minister Chamberlain te krijgen, en wist door haar moedig optreden vooral bij de linkse partijen in Engeland, die tegen de oorlog waren, veel sympathie te verwerven. Na de vrede van Vereniging (1902) heeft zij de steunactie nog een tijdlang voortgezet.
Ten dele door vocht aangetast.
Sedert ongeveer 1902 verbleef mevrouw Waszklewicz meestal in het buitenland. Zij werd in 1904 Rooms-Katholiek en woont sedert 1905 te Rome. In de jaren 1904 tot 1906 plaatste zij geregeld "particuliere correspondenties" in "De Tijd" in latere jaren (1910-1912) slechts een enkele maal. In 1910 richtte zij te Rome op het "Institut Catholique International", bedoeld als een wetenschappelijk Katholiek centrum. Al spoedig (1911) ging deze instelling teniet door gebrek aan belangstelling. De uitgave van de "Romeinsche Kronieken", die allerlei godsdienstige en archeologische vraagstukken behandelden, is eveneens stopgezet.
Jesse Francis Shepard (of: Sheppard) (1848-1927), een Amerikaan van Schotse afkomst, verwekte in de jaren tussen 1890 en 1900 veel opzien door zijn optreden als medium en occult musicus en dichter. Hij werd door mevrouw Waszklewicz in Nederland geïntroduceerd; zij vertaalde veel van zijn werken in het Frans en het Nederlands, en liet deze in verschillende tijdschriften opnemen [ Hij bleef optreden tot 1907 ook in Nederland, daarna wijzigde hij zijn naam in Francis Grierson en werd essayist. Hij overleed geheel berooid in 1927 [noot 2009]]. Over zijn optreden als musicus verscheen in het Haagsch Maandblad van 1934 (blz. 393) een artikel van de hand van W. Hutschenruyter, getiteld: "Occulte muziek", waarvoor de gegevens aan onderstaande dossiers zijn ontleend. Zie inv.nr. 17A voor een portretfoto